สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ช่วงนี้หลายโครงการแลกเปลี่ยนก็ทยอยประกาศผลกันแล้วนะคะ ส่วนทุนอื่นๆ ที่ยังรออยู่ก็ขอให้ได้สมใจกันทุกคนค่ะ แต่แม้บางคนจะไปสอบและสอบได้ สุดท้ายแล้วที่บ้านไม่ให้ไป พี่พิซซ่า เลยรวบรวมวิธีที่เพื่อนๆ และน้องๆ ในเว็บเรานี่แหละใช้เพื่อคุยกับคุณพ่อคุณแม่ให้ท่านอนุญาตมาให้ค่ะ ลองทำตามดูนะคะ

อธิบายเรื่องเงินๆ ทองๆ ให้ละเอียด      ไม่ว่าจะไปด้วยทุนเต็มจำนวนหรือทุนบางส่วนก็ต้องอธิบายให้คุณพ่อคุณแม่เข้าใจค่ะ แจกแจงให้ท่านดูเลยว่าทุนที่ได้นั้นเป็นค่าอะไรบ้าง และอะไรที่ต้องออกเองบ้าง สำหรับคนที่ไปเรียนต่อปริญญาก็ให้ข้อมูลเพิ่มเลยว่าจะหาเงินมาใช้จ่ายจากไหน มหาวิทยาลัยนั้นมีโครงการให้นักศึกษาช่วยงานมั้ย หรืออาจจะมีโครงการกู้ยืมเงิน หรือทุนเรียนดีถ้าน้องได้เกรดสูง เอาให้ชัดเลยค่ะว่าส่วนไหนเท่าไหร่ ค่าใช้จ่ายต่อเดือนเป็นไง      นอกจากนี้ก็ต้องใช้การเปรียบเทียบเข้าช่วยค่ะ อาจจะหาข้อมูลเพิ่มว่าถ้าไปเรียนที่อื่นแทนเนี่ย แพงกว่าไปที่นี่ตั้งขนาดไหน หรือเด็กแลกเปลี่ยนก็สามารถบอกได้ว่าแม้ค่าใช้จ่ายจะสูงกว่าเรียนในไทย แต่น้องจะได้ทั้งประสบการณ์ที่จะทำให้โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ซึ่งการเรียนที่โรงเรียนเดิมไม่สามารถทำให้ได้ในเวลาที่พอๆ กัน หรือถ้าที่บ้านบอกว่าเข้าใจ แต่น้องยังเด็กเกินไป ก็ให้คิดว่าข้าวของแพงขึ้นทุกปีๆ ปีนี้ยังขนาดนี้ ปีหน้าจะราคาขนาดไหน แถมเรียนที่โรงเรียนเดิมต่ออีก 1 ปีก็ไม่น่าจะทำให้น้องโตขึ้นจากตอนนี้มากนัก ฉะนั้นตอนนี้แหละที่เหมาะสมที่สุดแล้ว




ให้เหตุผลสนับสนุนประโยชน์ของการไปเรียนเมืองนอก      นอกจากเรื่องที่น้องจะโตขึ้น เก่งภาษามากขึ้น และได้เพื่อนมากขึ้นแล้ว น้องต้องหาอย่างอื่นมาช่วยสนับสนุนอีกค่ะ เพราะนี่เป็นเหตุผลพื้นฐานมากๆ เลย น้องต้องขยายความว่าไปแล้วโตขึ้นเนี่ย โตยังไง และจะเป็นประโยชน์กับอนาคตน้องอย่างไร

     สิ่งที่น้องๆ หลายคนเคยตอบไว้คือ การได้ไปชีวิตโดยพึ่งตัวเองเป็นหลัก ในที่ที่ไม่คุ้นเคยและไม่มีใครสื่อสารกับเราได้เหมือนที่บ้าน ทำให้เราได้รู้จักตัวเองมากขึ้น เห็นความอ่อนแอและจุดอ่อนของตัวเองชัดขึ้น ข้อดีข้อเสียหลายอย่างเริ่มปรากฏ และเพราะเป็นที่ที่เราไม่รู้จัก เราจึงสามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้เต็มที่ ไม่ต้องแอบทำอย่างกล้าๆ กลัวๆ ทำให้มีเหตุผลมากขึ้น รอบคอบ และจัดความสำคัญในชีวิตได้ดีขึ้น ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้หลายคนจะพัฒนาขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป ซึ่งกว่าจะสำเร็จก็อาจจะเป็นตอนทำงานแล้วก็ได้ แต่ถ้าไปตอนนี้ ก็พัฒนาภายในปีนี้ กลายเป็นว่าพร้อมก่อนเพื่อนในรุ่นเดียวกัน ทำให้มีโอกาสอยู่รอดในสังคมหลังเรียนจบได้สูงกว่า



ลดความกังวลของคุณพ่อคุณแม่      แน่นอนอยู่แล้วที่คุณพ่อคุณแม่ต้องเป็นห่วงว่าน้องไปอยู่โน่นคนเดียว ถ้าหิวจะทำยังไง เงินหมดจะทำยังไง โดนรังแกจะทำยังไง และอีกมากมาย ฉะนั้นน้องต้องให้ข้อมูลต่างๆ ที่จะทำให้ท่านสบายใจขึ้นด้วยค่ะ เช่น บอกท่านว่าน้องไปอ่านบทความเรื่องอันตรายที่อาจเกิดกับนักเรียนต่างชาติมา มีรายละเอียดดังนี้... และมีข้อแนะนำอย่างนี้... น้องก็จะปฏิบัติตัวตามที่แนะนำมาอย่างเคร่งครัด นอกจากนี้ต้องให้ข้อมูลว่าทุนมีประกันสุขภาพมั้ย เท่าไหร่ ห้องพยาบาลหรือโรงพยาบาลใกล้เคียงอยู่ไหน วิธีติดต่อกับสถานทูตไทยในประเทศนั้นมีอะไรบ้าง พยายามหาข้อมูลให้รอบด้านและครบถ้วนมากที่สุด ท่านจะได้เบาใจลง และกล้าให้น้องไป



จะต้องติดต่อมาเสมอ      หาวิธีติดต่อกลับไทยให้ท่าน และสอนวิธีติดต่อน้องให้ด้วยค่ะ ท่านจะได้ทราบว่าจะคุยกับน้องได้อย่างไร จะเป็นโทรศัพท์ แชท หรือวิดีโอคอลก็ตามสะดวก นอกจากนี้ก็ให้วิธีการติดต่อบุคคลรอบๆ ตัวน้องเช่น โฮสต์ หอพัก อาจารย์ที่ปรึกษา พี่ๆ ที่ดูแลโครงการ เพื่อนๆ ที่อยู่เมืองข้างเคียง หรือถ้าน้องได้เพื่อนใหม่ที่โน่นแล้ว ก็รีบบอกที่บ้านเลยว่าถ้าติดต่อน้องไม่ได้ ให้ติดต่อเพื่อนคนนี้แทน       และอย่าลืมอัพเดทข่าวสาร และภาพถ่ายต่างๆ อย่างสม่ำเสมอ เพื่อที่คุณพ่อคุณแม่จะได้ไม่กังวลว่าเกิดอะไรขึ้น น้องหายเงียบไปเลย ฉะนั้นจะเฟซบุ๊ค ทวิตเตอร์ อินสตาแกรม หรืออะไรก็ตาม พยายามอัพตลอดค่ะ 
     และที่สำคัญที่สุดคืออย่าใช้อารมณ์ อย่าขึ้นเสียงกับพวกท่าน ต้องค่อยๆ อธิบายให้ท่านเข้าใจเป็นขั้นเป็นตอนไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นกับความสามารถในการพูดโน้มน้าวของแต่ละคนด้วย แต่ถ้าลองทำทุกอย่างแล้วก็ยังไม่ได้รับอนุญาต ก็ขอสาเหตุจริงๆ ที่ท่านไม่อนุญาตค่ะ จะได้รู้ว่าควรเอาเหตุผลอะไรมาหักล้าง แต่ถ้าถึงที่สุดแล้วยังไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ มองในแง่ดีว่าอย่างน้อยน้องก็สอบติด น้องได้รับเลือกแล้ว ปีหน้าน้องก็มีโอกาสได้อีก ไว้รอคราวหน้าก็ได้ค่ะ

TWITTER: @PiZZaDekD